Alkoholomierz do bimbru. Alkoholomierz do bimbru wskaże procentową zawartość alkoholu w przygotowanym przez nas destylacie, ale tak jak w przypadku nalewek – wynik nie będzie do końca miarodajny. Bimber pędzi się najczęściej z ziemniaków, kukurydzy, buraków cukrowych, z owoców, a także ze zbóż lub bezpośrednio z cukru. Zacieranie zaczynamy od nalania do 120 litrowej beczki, 20 litrów wody o temperaturze ok 70 stopni, do tego dodajemy drobno zmielone ziarno. Energicznie mieszamy, aby nie było grudek. Nastepnie wsypujemy słód, wszystko dokładnie mieszamy. Sprawdzamy i korygujemy kwasowość zacieru, wartość pH powinna wynosić 5,3. Krok 9: Po ugotowaniu zacieru, przecedź go przez sito, aby pozbyć się resztek owoców. Krok 10: Gotowy zacier jest gotowy do użycia do przygotowania bimbru. Jak wybrać odpowiednie owoce do zacieru na bimber. Aby wybrać odpowiednie owoce do zacieru na bimber, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Re: Zacier z żyta, Zacier z pszenicy. autor: smoltrix » pn sty 12, 2009 6:23 pm. W przypadku zacieru z pszenicy zamiast pszenicy dajesz słód pszeniczny. Czyli od kiełkowaną zmieloną na mąkę pszenice (przepis jest na stronie ) Zauważ ze np do zacieru z żyta dodajesz tylko 0,5 kg słodu a 3 kg zyta tutaj natomiast 3.5 kg słodu Optymalny - 25-35 stopni. Ale tym bardziej rozgrzewaj chwałę, tym szybciej dojrze. Nie zapominaj, że w temperaturze wyższej niż 40 stopni białko wyłącza się, a drożdże umierają. Drożdże, używane do zaparzania, powinny być świeże. Jeśli proces fermentacji nie zachodzi, drożdże są za starzejące. DESTYLATOR 6 PALCÓW Z ODKRĘCANYMI ODSTOJNIK BIMBER. Pojemność. 30-50 l. 2030, 00 zł. 135,33 zł x 15 rat. raty zero. sprawdź. 2043,99 zł z dostawą. Produkt: DESTYLATOR 6 PALCÓW Z ODKRĘCANYMI ODSTOJNIK BIMBER. wN866. Domowa produkcja alkoholu to nie tylko wino czy piwo. Bimber (inaczej księżycówka, moonshine lub okowita) to jeden z najpopularniejszych wyrabianych w polskich gospodarstwach domowych trunków. Jego przygotowanie jest proste, a bimber może stać się znakomitym uzupełnieniem rodzinnych imprez i nie tylko. W ofercie sklepu można też znaleźć akcesoria, która znacznie ułatwią cały proces, specjalne destylatory, które sprawią, że cały proces będzie znacznie prostszy. Co jest potrzebne? Przygotowują się do pędzenia bimbru musimy przede wszystkim zdecydować, czy i z jakich owoców będzie przygotowywany. Od tego zależą dalsze kroki. Najprościej przygotować bimber tylko wykorzystując cukier, drożdże i mąkę kukurydzianą. W ofercie sklepu znajdują się też wyspecjalizowane drożdże gorzelnicze, które znacznie poprawiają smak i jakość przygotowywanego trunku. Pierwszy etap pędzenia bimbru to przygotowanie zacieru. W dużym naczyniu trzeba przygotować wodę, do której dodajemy mąki kukurydzianej. Do ochłodzonej wody trzeba dodać drożdże i cukier. Z jednego kilograma cukru może uzyskać około pół litra spirytusu. W ten sposób można obliczyć, ile cukru, wody i alkoholu trzeba przygotować. Do przyrządzania zacieru można też użyć owoców jak śliwki czy truskawki. Zacier nie powinien być słodki. Odpowiednio przygotowana mieszanina zacznie bardzo szybko „pracować”. Potrzeba kilku dni, aby można było przejść do kolejnego etapu. Gdy zacier już przestanie pracować, można przystąpić do gotowania. Tu konieczne będzie naczynie takie jak szybkowar, oraz odpowiednia instalacja z rurek, które będzie można będzie przechwytywać odparowywany alkohol. Po podgrzewaniu zacieru, opary alkoholu będą skraplać się na rurkach – w ten sposób powstanie bimber. To najbardziej skomplikowany element całego procesu. Wtedy właśnie wymagana jest największa ostrożność, ze względu na ulatniający się alkohol. Można też stosować specjalne destylatory. Powstały bimber można rozcieńczać przygotowaną wodą, tak by obniżyć nieco jego moc. I to już wszystko – w podstawowej wersji przygotowanie bimbru jest bardzo proste. Zgłoś swój pomysł na artykuł Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 326 ogłoszeń Znaleziono 326 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! NOWE Nalewaki 3,8L bimber / lemoniada itd Przybory kuchenne » Pozostałe 60 zł Lublin dzisiaj 09:43 Balon na wino bimber z koszem 50 l Sport i Hobby » Kolekcje 90 zł Radom dzisiaj 09:31 Deska serwowania alkoholu, wódki, bimbru, kieliszki, PREZENT UPOMINEK Przybory kuchenne » Pozostałe 70 zł Krosno dzisiaj 09:21 Butelki na bimber wesele 4szt Wyposażenie wnętrz » Ozdoby okolicznościowe 39 zł Otwock dzisiaj 09:15 Słoik z kranikiem pojemnik do lemoniady bimbru Przybory kuchenne » Pozostałe 140 zł Konin dzisiaj 09:08 Destylator Aparatura do bimbru zimne palce na gaz - keg 30/50l Lublin Sport i Hobby » Kolekcje 1 050 zł Lublin dzisiaj 08:20 Destylator Aparatura do bimbru zimne palce na gaz - keg 30/50l Sport i Hobby » Kolekcje 1 050 zł Bełżyce dzisiaj 08:19 Filtr węglowy 2 litry do bimbru Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 250 zł Radom dzisiaj 07:16 Destylator pot-still bimber 30l | 50l grzałki | gaz Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 1 090 zł Radom dzisiaj 07:16 Destylator POT-STILL odkręcane odstojniki BIMBER Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 1 300 zł Pionki dzisiaj 07:16 Wężyk silikonowy-gumowy 8/10,destylacja, bimber, zacier, nastaw Sport i Hobby » Kolekcje 8 zł Kalisz wczoraj 20:37 Elektryczny Destylator do Bimbru Zimne Palce keg 30/50l moc 90-96% Sport i Hobby » Kolekcje 1 200 zł Bełżyce wczoraj 20:28 Butelka 500ml Tadeusz 5x sztuk OldBimber DuchPuszczy 0,5l Sport i Hobby » Kolekcje 27 zł Białystok, Piaski wczoraj 17:25 Butelka Monopolowa 0,5L etykieta kapturek 'BIMBER' zrobiony w ukryciu' Sport i Hobby » Kolekcje 32 zł Białystok, Piaski wczoraj 17:05 Beczułka szklana bimber 4L wesele Wyposażenie wnętrz » Ozdoby okolicznościowe 100 zł Warszawa, Ursus wczoraj 14:37 KEG 50 l 1 odstojnik 6 zimnych palców Destylator Bimber Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 830 zł Chełm wczoraj 10:40 Kolumna do KEG Zimne Palce 2 odstojniki Destylator Bimber Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 590 zł Elbląg wczoraj 10:40 Destylator szybkowar 2w1 9 litrów bimber Gorzów Wielkopolski Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 349 zł Gorzów Wielkopolski wczoraj 10:40 Bańka, kanka, beczka metalowa ocynkowana PRL ogrodowa spożywcza bimber Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 90 zł Bolków wczoraj 07:09 Beczka na bimber 2l Przybory kuchenne » Akcesoria barmańskie 65 zł Łódź, Polesie 26 lip Balon Dama gąsior 10l na wino bimber w koszyku Sport i Hobby » Kolekcje 82 zł Kalisz 26 lip Destylator bimber żytniówka Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 3 000 zł Do negocjacji Białystok, Nowe Miasto 26 lip Kurtka bimber satyna pudrowy róż Stradivarius Odzież wierzchnia » Kurtki lekkie 39 zł Wola Rzędzińska 26 lip Wezyk silikonowy 6/8 destylacja, bimber,zacier,nastaw Sport i Hobby » Kolekcje 7 zł Kalisz 26 lip Bimber jacet Zara Nowy Sukienki » Sukienki codzienne 60 zł Do negocjacji Tychy 26 lip Butelki na nalewkę, wino, bimber, 100ml z zakrętkami, 51 sztuk Przybory kuchenne » Butelki i bidony 85 zł Płock 26 lip Zestaw do destylacji bimbru stary Sport i Hobby » Kolekcje 325 zł Kraków, Podgórze Duchackie 26 lip Butelka 500ml korek kapturek Napoleon 5x Old Bimber DuchPuszczy 0,5l Sport i Hobby » Kolekcje 26 zł Białystok, Piaski 26 lip NOWE == etykiety samoprzylepne 15 sztuk == Bimber Polski Akcesoria ślubne » Pozostałe 9,40 zł Gdańsk, Zaspa Rozstaje 26 lip NOWE -== etykiety samoprzylepne 60x107 mm 15 sztuk ==- Bimber Polski Akcesoria ślubne » Pozostałe 9,50 zł Gdańsk, Zaspa Rozstaje 26 lip Sprzedam zestaw do Bimbru Zdrowie » Pozostałe 950 zł Do negocjacji Szczecin, Dąbie 26 lip Kot Bimber szuka domu Koty » Koty do adopcji Za darmo Poznań, Górczyn 26 lip Destylator bimbru elektyczny destylatory kolumna rektyfikacyjna keg Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 599 zł Radom 26 lip Beczka na bimber 220l spożywcza. Przybory kuchenne » Pozostałe 100 zł Bochnia 26 lip Bimber uroczy maluch Psy » Psy do adopcji Za darmo Kraków, Podgórze Duchackie 25 lip Nowa Dębowa Beczka nieużywana 3L 5L 10L 15L 20L 30L 50L do Wina Bimbru Dom i Ogród » Pozostałe dom i ogród 239 zł Warszawa, Bemowo 25 lip Karafka karafki na nalewka bimber wino Sport i Hobby » Kolekcje 45 zł Jaworzno 25 lip MOSKVA STYLE drożdże aktywne, turbo drożdże, zacier, nastaw , bimber Sport i Hobby » Kolekcje 9,50 zł Kalisz 25 lip Kurtka bimber H&M XS Odzież wierzchnia » Kurtki lekkie 50 zł Topola Mała 25 lip Witam, Dzisiaj na życzenie kolegi @magas37 wpis o zacieraniu żyta. Artykuł napisał gorzelnik Roman Radomski w 1897 r. Będzie to najdłuższy jak dotąd wpis i mam nadzieję, że się do czegoś przyda i poda domowym gorzelnikom jakieś wskazówki. Zacząłem także przepisywać inny artykuł o tej tematyce – chyba trochę bardziej pomocny, jednak w pewnym momencie pojawia się tam tyle wzorów (których zamieszczenie w wordpressie jest trudne), że jeszcze trochę będę musiał nad tym posiedzieć. Zacieranie żyta jest dla nas ważne z punktu widzenia produkcji starki. Pod koniec XIX wyróżniano dwa sposoby zacierania żyta: stary polegający na zacieraniu mąki i nowszy polegający na zacieraniu całych ziaren w parniku (o którym wiadomości nie podaję). Wśród starego sposobu odróżniano jeszcze doparzanie zacieru za pomocą wody (starszy sposób) i pary (nowszy). Myślę, że dla naszych potrzeb najwłaściwszym będzie sposób najstarszy – czyli doparzanie za pomocą wody? W artykule zachowałem pisownię oryginalną. Nie dawne to jeszcze czasy, kiedy żyto stanowiło w Polsce główny materiał do wyrobu spirytusu. Dziś przerabiają ten materiał w zachodnich guberniach cesarstwa oraz w Małej Rosyi. W głębi Rosyi są dziś strony, w których wyrabiają spirytus wyłącznie z żyta, a tak samo ma to miejsce na Syberyi. Pomimo więc tak znacznego jeszcze obszaru, na którym kwitnie fabrykacja spirytusu z żyta i pomimo to, że w czasach nieurodzaju kartofli i w bliższych okolicach przerabia się żyto na spirytus, nie mamy dotychczas obszerniejszych opisów sposobów, jakich przy przeróbce używamy. Maercker w swoim podręczniku traktuje ten dział gorzelnictwa gorzej jak po macoszemu, na co słusznie uskarżają się gorzelnicy. Gorzelnikowi nie powinno to wystarczyć, że umie przerabiać na spirytus tylko kartofle, a zwłaszcza nie powinno to wystarczać nam gorzelnikom Polakom, których większa część, jak dotychczas, szuka posad w okolicach, gdzie nie tylko kartofle odgrywają rolę w gorzelnictwie. Powinniśmy umieć również przerabiać na spirytus kukurydzę i żyto. Nieraz słyszałem narzekania obywateli Polaków, twierdzących, że gorzelnicy z Królestwa Polskiego, Galicyi i W. Ks. Poznańskiego nie umieją pędzić wódki z żyta; są oni, według mniemania onych obywateli, dobrymi specjalistami dla przeróbki kartofli. O ile to zdanie ma racyę postaram się wykazać poniżej. W Rosyi panuje ten zwyczaj, że żyto, które ma być przerabiane na wódkę, suszy się na suszarniach obok stodół, przy temperaturze, dochodzącej niekiedy do 80° R (100° C). Żyto takie jest suche jak pieprz, twarde, kruche i ma kolor nieco więcej brunatny, aniżeli żyto zwykłe. Rzecz prosta, że z puda takiego żyta można dać więcej spirytusu, aniżeli z żyta świeżego, jakie my dostajemy w Polsce, na Litwie lub Białej Rusi. To jest główną przyczyną, dla której wydatki z żyta u nas, a w głębi Rosyi są różne. Nie da się jednak zaprzeczyć, że my w Królestwie Polskiem, Galicyi, W. Ks. Poznańskiem oraz w Prusiech, nie mając sposobności, praktyki dostatecznej w przerabianiu żyta nabyć nie możemy. Pracuję już od dawna w gorzelnictwie zbożowem i miałem wyjątkową sposobność zapoznać się z praktyką tego działu gorzelniczej techniki. Pragnę teraz podzielić się z kolegami mojem doświadczeniem, chcąc im się choć w części odwzajemnić za ogłaszane swoje doświadczenia na różnych polach naszego zawodu. WYBÓR ŻYTA Żyto, przeznaczone do gorzelni, powinno być przedewszystkiem czyste, zdrowe i suche. Ziarnka powinny być pełne, a po przekąszeniu powinny mieć wygląd mączny. Czetwiert żyta powinna ważyć co najmniej 9 pudów, żyto nie powinno być zbytnio bogate w ciała azotowe, lecz bogate w krochmal. Żyto, bogate w ciała proteinowe jest dobre do fabrykacyi drożdży, do fabrykacyi zaś spirytusu nadaje się mniej dobrze, choćby już z tego względu, że zawiera mniej skrobii. Rozmaite gatunki żyta, pochodzące z rozmaitych pól, mogą dać rozmaitą ilość cukru w zacierze i bardzo rozmaite odfermentowanie. Muszę tu nadmienić, że są żyta, których czetwiert waży do 10 pudów, a nawet i cokolwiek więcej. Takie żyto można nazwać żytem dobrem, wyborowem. Zdarzają się jednak wypadki, że żyta, których czetwiert waży do 10 pudów, są gorsze i dają mniejsze wydatki, aniżeli żyta lżejsze. Są to najczęściej żyta o wielkiej zawartości ciał proteinowych, a małej zawartości skrobii. Stepowe żyta, wyrosłe w Rosyi na czarnej, bogatej glebie, są bogate w ciała proteinowe, a zatem mniej do gorzelni przydatne; pomimo to, wskutek ich bardzo niskich cen, biorą je do gorzelni nie oglądając się na mniejsze wydatki. Bywają też żyta o znacznym ciężarze i czyste, lecz stęchłe i wskutek tego niezdrowe, z których również nie można dać dobrych wydatków. W ogóle dają nam wagi, jak Schoppera lub inne, używane do oznaczenia ciężaru czetwierti żyta, tylko przybliżone wskazówki co do dobroci żyta, nigdy zaś nie dają wskazówek pewnych. W ciała proteinowe bogate żyta mają tę własność, że łatwiej podlegają zepsuciu aniżeli inne żyta. Muszę tu zwrócić uwagę na to, że niesumienni handlarze poddają zepsute żyto, którego czetwiert waży mniej jak 9 pudów, tzw. szatrowaniu, celem łatwiejszego zbytu takiego żyta. „Szatrowaniem” nazywają oni operację, polegającą na obcinaniu końców każdego ziarnka, po której to operacyi waga żyta okazuje się wyższą; czetwiert waży wtedy często znacznie więcej jak 9 pudów. Nie byłem, co prawda świadkiem takiej manipulacji, wiem jednak o niej z wiarygodnego źródła i wiem też np. że manipulacyę tę praktykują na wielkie rozmiary w Jelcach w orłowskiej gubernii, które to miejsce jest centrem handlu zbożowego w Rosyi. Żyto nadpsute, stęchłe, którego czetwiert ważyła 8 pudów 28 funtów, ważyła po szatrowaniu 9 pudów 16 funtów. Zaznaczam jeszcze i to, że odcięcie końców przy szatrowaniu jest tak niewidoczne, że tylko wprawne oko i to osób, wiedzących o tej manipulacyi, może to spostrzedz. Zwykli ludzie nie wiedząc o tym „przemyśle” łatwo mogą takie żyta uważać jako osobny gatunek bez ostrych końców. W mojej praktyce spotykałem się z takiem żytem, nie wiedząc wtedy o opisanych manipulacyach. Zbytecznem będzie podnosić tu, że takiego żyta nie można używać na słód. Ziarno żyta Zdarza się, że dla gorzelni bywa kupowana gotowa mąka. Przy jej kupnie trzeba zwracać jeszcze większą uwagę, aniżeli przy kupnie ziarna, aby była czysta, zdrowa i sucha; żadną miarą nie nadaje się do naszych celów mąka zepsuta, stęchła. Mąka nie powinna zawierać żadnych domieszek jak np. piasku, co się czasem zdarza. O jego obecności można się łatwo przekonać, biorąc małą próbkę mąki do ust między zęby. Chcąc ilościowo oznaczyć domieszkę piasku w mące, możemy to łatwo uczynić, spalając pewną ilość mąki na blaszce nad lampką benzynową lub spirytusową; piasek bowiem, jako niepalny, możemy potem łatwo na czułej ważce zważyć i z jego ciężaru obliczyć procent piasku w mące. Z tego, co powyżej napisałem o wyborze żyta, widzimy, że wybór żyta do fabrykacyi spirytusu nie jest rzeczą tak łatwą i prostą, jakby się zdawać mogło; wybór ten jest trudniejszy aniżeli np. przy kartoflach, przy których waga Reimanna lub podobna daje nam prawie dokładną wskazówkę wartości kartofli. Wybór odpowiedniego żyta jest zarazem dlatego ważnym, że w Rosyi obowiązują pewne normy co do wydatków spirytusu. Tak np. musimy z puda kartofli wydać 12 stopni wiadrowych, a z żyta 38 stopni. Aby wydać z puda kartofli 12 stopni czyli normę, wystarcza w dobrze urządzonej gorzelni, aby kartofle okazywały 15% skrobii, które to kartofle, jak wiemy, liczą się do bardzo lichych; aby zaś wydać z żyta normę, potrzeba nam do tego jakkolwiek nie wyborowego, lecz zawsze już jako tako dobrego żyta. Z lichego bowiem żyta nie wydobędziemy z puda nawet 38 stopni tzn. nie otrzymamy nawet normy. Jeżeli atoli weźmiemy do przeróbki wyborowe kartofle i wyborowe żyto, to otrzymamy z puda kartofli 18 stopni czyli 50% superaty, z puda żyta zaś tylko 45 stopni spirytusu, czyli zaledwie 18,4% superaty. Widzimy z powyższego, o ile w Rosyi norma dla żyta jest za wysoką w stosunku do normy dla kartofli. ZACIERANIE Jak wiadomo, mamy dwa zasadnicze sposoby zacierania żyta; zacieramy mianowicie żyto w postaci mąki lub też w całem ziarnie. Pierwszy jest to stary sposób, praktykowany do dziś w Rosyi, drugi jest to sposób nowy, coraz więcej wchodzący w użycie. Zacieranie żyta w postaci mąki Żyto, brane do zacierów, powinno być jak najlepiej zmielone; tylko suche żyto da się należycie zemleć, żyto surowe nigdy się dobrze nie zmiele, z pod kamieni wychodzi wtedy mąka krupowata i silnie ogrzana, co na dalszy tok prawidłowej roboty niekorzystnie wpływa. Są jednak gorzelnicy, którzy boją się miałkiej mąki, a to dlatego, że zacier z takiej mąki wymaga większej wolnej przestrzeni fermentacyjnej w kadzi, gdyż zacier taki silniej się pieni. Obawa ta jest bezpodstawną, gdyż im lepiej jest ziarno zmielone, tem lepiej może ta mąka być sklejstrowana i tem lepiej będzie zacier scukrzony. Grube zaś cząstki ziarna w mące, nienależycie zmielonej, niełatwo się rozpuszczają, pozostają niezmienione w zacierze i tak też przechodzą do wywarów, co przedstawia stratę w materiale surowym. Zapobiegać pienistej fermentacyi należy innemi środkami, nigdy zaś marnotrawieniem surowych płodów przez używanie do zacieru niedokładnie mielonej mąki. Zwrócić tu muszę uwagę, że należy pilnie baczyć na manipulacyę w młynie, aby do mąki nie zmiatano kurzu i pyłu, celem zmniejszenia ubytku w mlewie. Przystąpiwszy do zacierania napuszcza się do kadzi zaciornej 3 do 4 wiader chłodnej wody na każdy pud mąki, poczem się tę wodę nagrzewa do + 42°- 48° R (52,5° – 60° C). Gdy woda jest zagrzana, puszcza się mieszadło w ruch i wsypuje całą ilość dobrze zgniecionego, zielonego lub też suchego słodu i utrzymuje mieszadło w ruchu od 5 do 15 minut, zależnie od szybkości obrotu i konstrukcyi mieszadła, celem dokładnego rozdrobnienia słodu. Używa się zwykle od 15 do 20 pudów zielonego lub suchego słodu na 100 pudów mąki. Gdy wsypany słód należycie się rozmieszał z wodą, sypie się do zacierni mąkę. Wprost z mieszków sypać jest niewygodnem, zwłaszcza przy mieszadłach starej konstrukcyi, które mogą mieszek podczas wsypywania mąki zachwycić i wciągnąć do kadzi. Lepiej jest urządzić nad kadzią zacierną kosz, na który można wygodnie mieszek położyć; można też mąkę wsypać do kosza wprost i stąd dopiero do kadzi wypuszczać. Nie należy sypać mąki zbyt szybko lecz ostrożnie i umiarkowanie przy energicznem mieszaniu, bacząc aby nie powstawały kluski. Gdy cała ilość mąki jest już wsypana do kadzi, nie należy mieszadła zatrzymywać, lecz dalej energicznie mieszać przez 15 do 45 minut (zależnie od konstrukcyi mieszadła) celem dokładnego rozbicia mąki; po tym czasie zatrzymuje się mieszadło, obmywa ściany kadzi zaciernej jakoteż i samo mieszadło od przylegającej mąki lub ciasta. Zacier posiada teraz od 32° do 36° R (od 40° do 45° C). Po obmyciu ścian kadzi puszcza puszcza się mieszadło na nowo w ruch i małym strumieniem wpuszcza parę do zacieru. Para nie powinna przytem uderzać tylko w jedno miejsce, gdyż grozi to zabiciem pewnej ilości diastazu; przytem kadź doznaje jednostronnych wstrząśnień, czego pochwalić nie można. Parę należy w kadzi zaciernej rozprowadzić jak najlepiej. Do tego celu przymocowywa się do dna kadzi rurę w kształcie koła, zaopatrzoną od spodu w mnóstwo drobnych otworków, przez które para wydostaje się do zacieru, a wskutek ruchu mieszadła w zacierze należycie jest rozprowadzana. 1894 r. Ogłoszenie Baczewskiego Tym sposobem wpuszczana para, przy energicznem mieszaniu zacieru, nie grozi przeparzeniem diastazu. Doprowadza się tak temperaturę zacieru do 52°-54° R (65°-67,5° C), zależnie od mąki. Zwracam tu uwagę, że im bliżej dochodzimy do końcowej temperatury, tem ostrożniej parę puszczać należy. Jeżeli doparzenie będzie się odbywać prawidłowo to zauważymy, że w miarę podwyższania się temperatury, kolor zacieru zacznie się zmieniać, staje się szary, a zacier zaczyna gęstnieć. Przy temperaturze 46°-48° R (57,5°-60° C) jest zacier najgęstszym. Jest to temperatura, przy której krochmal zamienia się na klajster. Jeżeli wtedy weźmiemy trochę zacieru na łopatkę, to takowy przy obsuwaniu się z niej będzie się rwać. Równocześnie ze sklajstrowaniem zacieru, rozpoczyna się działalność diastazu, który zmienia klajster na dekstryny i cukry, wskutek czego zacier zaczyna być więcej płynny. Przy 50° R (62,5° C) jest on już widocznie zmieniony, płynny, przybiera smak słodki, a kolor brunatnawy. Przy 52°-54° R (65°-67,5° C), zależnie od gatunku mąki, ma zacier lśniąco brunatny kolor i jest tak płynny, że spływa z łopatki jednostajnie, jak syrop. Smak jest wyraźnie słodki, a zapach przyjemny, podobny do zapachu świeżo upieczonego chleba. Zacieranie jest teraz ukończone. Obmywamy ściany kadzi zaciernej i mieszadło z zacieru, poczem kadź nakrywamy i pozostawiamy w spokoju przez 2 do 3 godzin, zależnie od dobroci i gatunku żyta, do dokładnego scukrzenia. Podczas scukrzenia należy zacier co pół godziny wymieszać dla utrzymania jednostajnej temperatury. Mąka z dobrego, suchego żyta, o wielkiej zawartości skrobii, daje zaciery więcej płynne i słodsze, aniżeli mąka z żyta uboższego w skrobię. Mąka lepsza prędzej się scukrza, tak, że wystarcza doparzać taki zacier do 52° R (65° C). Mąka z gorszych gatunków żyta, zawierających bardzo wielką ilość ciał proteinowych a mało skrobii, daje zaciery klejkie i mniej słodkie: takie zaciery wymagają dłuższego czasu do scukrzenia i doparzać ich trzeba do 54° R (67,5° C), aby uniknąć pienistej fermentacyi. Są jednak gatunki żyta, które i powyższem sposobem zatarte, dają zaciery tak burzliwie fermentujące, zwłaszcza w początkach fermentacyi, że te nie dadzą się utrzymać w kadzi fermentacyjnej. Są to zazwyczaj żyta stepowe, bogate w ciała proteinowe i najczęściej nadpsute. Zaciery z nich są bardzo klejkie i mało słodkie, a kolor ich nigdy nie będzie lśniąco brunatny lecz mętno szary, albo co najwyżej mętno brunatnawy. Taki zacier, schodząc z łopatki, nigdy nie spływa jak syrop, lecz rwie się i zachowuje się przytem zupełnie jak zacier niedoparzony; zapach jego jest nieprzyjemny. Z powodu też tej dzikiej fermentacyi należy przy zacieraniu mąki ze stepowego żyta inaczej postępować, jak ze zwykłem żytem, jeżeli się chce zacier utrzymać w kadzi. Postępowanie przy zacieraniu takiego żyta jest następujące: po ogrzaniu wody wsypuje się do niej mąkę wprost bez dodania słodu. Po rozbiciu mąki i obmyciu mieszadła oraz ścian kadzi zaciernej, doparza się ciasto, nieustannie je przytem mieszając, do temperatury 70°-72° R (87,5° – 90° C), a nawet, jeżeli się da, do 75° R (93,75° C). Ciasto, które przy 45° R (56,25° C) zaczyna gęstnieć z powodu sklejstrowania się skrobii, staje się mniej gęstem i mniej klejkiem im wyżej się go ogrzewa, a przy temperaturze 70°-72° R (87,5° – 90° C) jest ono dość płynnem. Teraz ochładza się ciasto do 45° R (56,25° C) i dodaje się do niego słód, który wprzód w osobnej kadce z zimną wodą rozbito na mleko słodowe. Jeżeli miejsce w gorzelni na to pozwala, to dobrze jest ustawić kadkę na mleko słodowe tak wysoko, aby to mleko można było wygodnie odpuszczać do kadzi zaciernej. Podczas dodawania mleka słodowego utrzymuje się mieszadło w ciągłym ruchu; temperatura zacieru spada teraz do 46° R (57,5° C) i przy tej temperaturze utrzymujemy zacier, ciągle mieszając, przez 10-20 minut. Po tym czasie podgrzewa się zacier do temperatury 52° R (65° C) i przy tej temperaturze pozostawia zacier przez 2 godziny do scukrzenia. Inni postępują przy zarabianiu ciasta tak, że przed wsypaniem mąki dodają do wody 3-5% słodu. Tym sposobem otrzymuje się ciasto rzadkie już przy 52° R (65° C) wskutek przemiany klajstru na dekstryny. Jeżeli mamy w gorzelni zaciernię z mieszadłem centryfugalnem, jest dodatek 3-5% słodu przy zarabianiu ciasta koniecznym, gdyż w przeciwnym razie tj. gdybyśmy słodu do rozrzedzenia zacieru nie dodali, toby mieszadło w zacierni wcale nie funkcyonowało. Tę ilość słodu, którą dodajemy do ciasta celem jego rozrzedzenia, nie możemy naturalnie brać w rachubę jako słód scukrzający skrobię. Słód ten powinien w tym wypadku być uważany jako materiał, dający jedynie skrobię, a do scukrzania powinno się, jak zwykle, barć oprócz powyższej ilości jeszcze 15-17%. Tym sposobem przyrządzony zacier fermentuje prawidłowo, bez wydzielania piany, tak, że gdy przy odstawieniu zacieru pozostawimy w kadzi tylko 2 do 3 wierszków wolnej przestrzeni, to zacier ten nie będzie się wcale przelewać. Możemy tym sposobem zapobiegać burzliwej fermentacyi wtedy tylko, gdy mamy kadź z urządzeniem chłodzącem, umożliwiającem nam ochładzanie zacieru z 72° R (90° C) do temperatury 54° R (67,5° C) w krótkim czasie. W zwykłych zacierniach, bez urządzenia chłodzącego, sposobu powyższego zastosować nie można. W tym wypadku pomagają sobie rosyjscy gorzelnicy inaczej, gdy do przeróbki dostaną mąkę, z której zacier skłonny jest do burzliwej fermentacyi. Sposób ten opiszemy później przy omawianiu fermentacyi, gdyż tu właściwie opis jego nie należy. Wspomnieć tu też muszę o sposobie doparzania zacieru za pomocą gorącej wody. Nie mogę jednak przyznać, aby sposób ten był lepszy lub choćby korzystny. W Rosyi, jedynym kraju, gdzie jeszcze utrzymał się wyrób spirytusu z mąki na większą skalę, nie zdarzyło mi się widzieć tego sposobu doparzania, ani też o nim słyszeć, pomimo że pracuję w Rosyi jako gorzelnik od lat piętnastu. Nie przeczę jednak, że mogą być wyjątkowe gorzelnie, w których doparzają wodą. Sposób ten jest pozostałością dawnych czasów. Nie wytrzymuje on krytyki, gdyż trudno przypuszczać, aby się tylko przy jego zastosowaniu unikało przeparzania diastazu. Jakkolwiek para jest gorętsza aniżeli woda, używana przy doparzaniu, to przy dobrem rozprowadzeniu pary w zacierze (a można ją lepiej rozprowadzić, aniżeli gorącą wodę, która większa przedstawia masę), przy ostrożnem wpuszczaniu jej do zaciernej masy nie ma obawy o przeparzenie diastazu. Musimy tu i to wziąć pod uwagę, że przy doparzaniu za pomocą gorącej wody jesteśmy zmuszeni zacierać bardzo gęsto, przyczem zacieranie nie może być tak dokładnem, a tego przecież dodatnią stroną powyższego sposobu nazwać nie można. Zdarza nam się słyszeć o innym jeszcze sposobie zacierania, (bez wszelkiego doparzania), przy którym to sposobie tak się postępuje, że od razu większą ilość wody dodaje i równocześnie znacznie wyżej ją ogrzewa przed dodaniem mąki, przyczem się temperaturę tak reguluje, aby po wsypaniu chłodnej mąki i słodu otrzymać temperaturę scukrzenia. Taki sposób zacierania nie wytrzymuje krytyki wcale, gdyż słód musi tu się zawsze przeparzyć, a tem samem pewna ilość diastazu musi uledz zniszczeniu. Wątpić także należy, aby ten sposób był dziś gdziekolwiek używany. Jak już poprzednio powiedziałem, musi temperatura scukrzenia wynosić bezwarunkowo 52° R (65° C), przy gorszych gatunkach zboża można ją nawet podnieść do 54° R (67,5° C). Przy niższej temperaturze jak 52° R (65° C) jest jeszcze sklajstrowanie niedokładne, a tembardziej niedokładnem jest scukrzenie, zwłaszcza przy przeróbce gorszych gatunków mąki. Jaki skutek pociąga za sobą trzymanie się temperatury 48°-50° R (60° – 62,5° C) przy scukrzaniu, okazuje następujący fakt. Znałem pewnego niemca gorzelnika, który przerabiał nieco zepsute, stepowe żyto i miał w kadkarni tak szalenie burzliwą fermentacyę, że zaciery wylewały się z kadzi i nieraz wypełniały izbę fermentacyjną pianą prawie do kolan, zatkawszy wprzód otwory kanału. Zaciery owego niemca miały smak mączno-słodki, były nadzwyczaj klejkie, a kolor ich był mętno-szary. Gorzelnik ten długo cierpiał tak z powodu doparzania zacierów tylko do 48°-50° R (60° – 62,5° C), w którą to temperaturę silnie wierzył, nie chcąc o wyższej i słyszeć. (powyżej miniaturka Żytniówki z 1935 r.) Są jednak gatunki żyta, z których mąka, doparzana przy zarabianiu nawet do 66° R (82,5° C), daje zaciery, uciekające z kadzi. Z tego też powodu należy, jak już wyżej powiedziałem, doparzyć ciasto z takich żyt do 70°-72° R (87,5° – 90° C), a nawet i wyżej. Myliliby się jednak ci gorzelnicy, którzy sądzili, że tak wysokiem doparzeniem ciasta, a tem samem doskonałem sklejstrowaniem skrobii, można otrzymać wyższe wydatki. Praktyka okazuje, że wysokie doparzenie zapobiega jedynie zbytnio pienistej fermentacyi, ale wcale wyższych wydatków ociągać nie dozwala, lecz przeciwnie, wydatki obniża. Wysokie doparzanie jest zatem złem koniecznem, lekarstwem, stosowanym przy lichych gatunkach żyta, jest ono z dwojga złego złem mniejszem. Jak znaczną jest różnica w wydatkach spirytusu z żyta surowego i suszonego, wiedzą bardzo dobrze z praktyki gorzelnicy i właściciele gorzelń w Rosyi. Baczną oni też zwracają uwagę przy zakupie żyta na jego suchość. Jest to kwestya dla nas, przerabiających żyto, bardzo ważna, pomówię o niej nieco więcej szczegółowo. Żyto, jakie zwykle biorą do gorzelni w Polsce i w zachodnich guberniach cesarstwa, zawiera przeciętnie 15% wody, podczas gdy żyto, idące do gorzelń w Rosyi, jest prawie bezwodne, gdyż suszone w suszarniach. Tem się tłumaczy różnica w wydatkach. Jeżeli weźmiemy do porównania żyto suszone, zawierające 5% wody i żyto surowe o 15% wody, to otrzymamy w 100 pudach suszonego żyta 95 pudów materyału do przeróbki, a 5 pudów wody, a w 100 pudach surowego żyta tylko 85 pudów materyału do przeróbki, czyli o 10 pudów tego materyału mniej, a za to o 10 pudów bezwartościowej wody więcej. Jeżeli z każdego puda materyału otrzymamy tylko normę tj. 38 stopni wiadrowych, to otrzymamy z powyższych 10 pudów 380 stopni spirytusu, czyli z każdego puda żyta otrzymujemy 3,8 stopni więcej. Jeżeli zatem z puda surowego żyta dostajemy 38-40 stopni, to z puda suszonego żyta , tego samego gatunku, możemy dać 41,8-43,8 stopni spirytusu. Zauważyć tu należy jeszcze i to, że przy przeróbce surowego żyta nie potrafimy go na tym samym młynie tak dokładnie zemleć, jak żyto suszone, co oczywiście niekorzystnie musi wpłynąć na wydatki. Z tych powodów mamy z puda żyta, jeżeli je bierzemy w stanie nieususzonym i używamy zielonego słodu, tylko 35 stopni wiadrowych spirytusu, a z puda suszonego żyta, przy użyciu słodu suchego, otrzymujemy do 45 stopni. W tem leży też główna przyczyna różnic w wydatkach gorzelń w Rosyi i gorzelń w Polsce i zachodnich guberniach cesarstwa, chociaż, przyznać należy, mogą czasem mniejsze wydatki pochodzić z braku tak wielkiej praktyki, jaką posiadają gorzelnicy tych okolic, w których przerabia się li tylko żyto. Roman Radomski Dalej jest o zacieraniu żyta w całem ziarnie w parniku. Ostatniej 5 części artykułu nie mam. (17284) 16 kwi, 2018 Jak policzyć ile wody dodać do spirytusu, żeby rozcieńczyć go do spodziewanego procentu? Jak obliczyć ile wyjdzie alkoholu z użytej objętości cukru?Jak policzyć ile wody dodać do spirytusu, żeby rozcieńczyć go do spodziewanego procentu? Jak obliczyć ile wyjdzie alkoholu z użytej objętości cukru? Dzisiaj zajmiemy się przydatnymi w tym celu wzorami, a dokładniej jednym, bardzo prostym:C1 x V1 = C2 x V2C1 to stężenie pierwszego układuV1 to jego objętość,Czyli jeżeli mamy 5 litrów 10% alkoholu w słoiku, to opiszemy to C1= 10%, V1= C2 i V2 to stężenie i objętość drugiego układu, w którym zwykle mamy naszą niewiadomą. Przekładając na prostszy język, będzie to opis naszego drugiego naczynia, którego objętość znamy, lub też procent który znamy, a nie wiemy ile miejsca zajmuje. Chcąc oszacować objętość i procent alkoholu przyjmujemy, że z jednego kilograma wsypanego cukru uzyskujemy przeciętnie 1l 50% jeżeli w naszym nastawie mamy 5kg cukru, możemy się spodziewać, że będzie tam 5l 50% alkoholu i woda. Wykorzystując wzór C1 x V1= C2 x V2 liczymy, że 5l x 50%= Xl x Y%, gdzie X= objętość naszego nastawu, a Y to nasz obliczany Jeżeli mamy 5kg cukru w 25l nastawu nasz wzór wygląda tak:Y[%]= (5l x 50%) / 25lY[%]= 250/25Y= 10%Zatem mamy 25l 10% nastawu. Ile z tego będzie alkoholu surowego po destylacji?Analogicznie:25l x 10% = Pl x Q%, gdzie P= objętość wykapanej surówki, a Q= jej wykapało nam z tych 25l 3,5l, to stosując znany już wzór:Q[%]= (25l x 10%)/ 3,5lQ= ~71,5%No to teraz: ile wody dolać, żeby otrzymać np. 40% wódkę?I znowu:3,5l x 71,5%= xl x 40%x=6,25l6,25-3,5=2,75- czyli musimy dolać 2,75l wody, żeby otrzymać 6,25l 40% istnieje prostszy sposób- wlewamy spirytus do wody i sprawdzamy alkoholomierzem. Najtańsze alkoholomierze można kupić tutaj, a jeżeli potrzebujesz wskaźników o dużej precyzji- zerknij na ultradokładne alkoholomierze GOMAR. Mają one zakres od 0 do 100% lub- przydatny zwłaszcza do spirytusu- zakres 70-100%. Pamiętaj, że alkoholomierze wskazują poprawnie tylko w temperaturze wzorcowania, więc przed pomiarem upewnij się, że próbka ma dokładnie 20 stopni Celsjusza. Wskazanie jest możliwe tylko w próbce czystego etanolu w wodzie, czyli pomiar mocy wina, nalewki, czy nastawu bądź zacieru nie jest możliwy. Aby obliczyć moc wina, musimy znać początkowe i końcowe stężenie cukru, które mierzymy cukromierzem. ENZYMY GORZELNICZE + mocne drożdże 18% Witamy oferujemy enzymy gorzelniane do zacieru ............. Czym tak naprawdę jest zacier ??? otóż zacier powstaje przy zastosowaniu enzymów gorzelnianych które rozkładają podstawowy surowiec 'gorzelniany ' jakim są zboża,ziemniaki - a konkretnie skrobię w nich zawartą na cukry do fermentacji. Aukcja dotyczy kompletu enzymów do przygotowania zacieru zbożowego- "zbożówki" może to być drobno zmielone zboże ( pszenica, żyto, kukurydza, jęczmień) lub najzwyklejsza mąka z 'biedronki " ;) można te enzymy też zastosować do ziemniaków lub "przetworzonych ziemniaków" czyli skrobi ziemniaczanej - w przypadku zastosowania ziemniaków dawki enzymów należy podwoić - więc cała ilość na tej aukcji wystarczy na zacier 50 litrowy ziemniaczany. Cała technologia opiera się na wydobyciu skrobi i podaniu jej hydrolizie enzymatycznej na wskutek czego powstają cukry które potem po dodaniu drożdży zamieniają je na etanol . W skład "zestawu"wchodzą : enzym upłynniający - płynna alfa-amylaza , oraz enzym scukrzający - płynna gluko-amylaza . Dodatkowo do enzymów dokładamy najmocniejsze obecnie na rynku europejskim drożdże gorzelniane dedykowane do zacierów zbożowych RED ETHANOL - 100g. Potrafią przefermentować zacier do 18% w ciągu 77-80h !!! do drożdży dołączamy instrukcje . Do enzymów dołączona jest instrukcja krok po kroku jak przygotować zacier . Jak zrobić zacier ?? potrzebne są do tego : komplet enzymów upłynniający i scukrzający kuchenka gazowa / elektryczna wiertarka z mieszadłem lub 'mocne ręce " ;) termometr z zakresem 0-1200C paski do pomiaru PH kwas cytrynowy do zakwaszania lub kwas siarkowy drożdże gorzelniane mąka / śruta itp.. , oraz woda Oferowany komplet enzymów wystarczy na 100l zacieru czyli łatwo policzyć koszty wykonania takiego zacieru - mąka ,drożdże ,enzymy reszta to 'symboliczna 1zł " wychodzi najtaniej w porównaniu z cukrówkami weźmy koszt 1kg mąki -do 1kg cukru jako 'główny surowiec " resztę pozostawiamy Państwu do przeliczenia ;). Podany poniżej przepis odnosi się do 25 litrowego zacieru który możemy wykonać w dowolnym garnku o pojemności 30l bo nikt nie musi inwestować w duży garnek by zatrzeć od razu 100l zacieru - można to zrobić cztery razy a gotowy zatarty zacier dolać do beczki by osiągnąć łącznie 100 l zacieru. ( ilości enzymów wystarcza na wykonanie 100litorwego zacieru więc trzeba proporcje enzymów podzielić przy poniższym zacieraniu na 4 porcje ) Enzym scukrzający wlewamy do kubeczka z wodą (ok. 100ml.) i odstawiamy. Dzielimy enzym upłynniający na dwie części i każdą z nich mieszamy z ok. 100ml. wody Do garnka wlewamy 20l. wody na kuchence i pod przykryciem doprowadzamy do zagotowania. do gotującej się wody pierwszą część e. upłynniającego 5kg mąki/ śruty i wlewamy drugą część Mieszając mieszadłem doprowadzamy mieszaninę do zagotowania optymalnie 80-90sC Przelewamy całość do beczki / balonu itp.. Powtarzamy punkty od 2 do 6 by uzyskać 100 l zacieru ) Dolewamy uprzednio rozpuszczonego kwasu cytrynowego do uzyskania pH na poziomie 3,8 - 4,8 badamy za pomocą pasków pH czy mamy właściwe pH zacieru Po ostygnięciu do 65oC dolewamy do zacieru enzym scukrzający mieszając mieszadłem w celu lepszego rozprowadzenia enzymu po zacierze Po ostygnięciu zacieru do ok. 30oC dolewamy uwodnione drożdże gorzelniane i dodajemy pożywkę - "fosforan dwuamonu spożywczy " Beczkę owijamy kocem w zależności jakie mamy drożdże gorzelniane polecamyRed ethanol, lub GAMMAZYME ustawiamy tak temperaturę zacieru na poziomie 30-33sC -gdy nie mamy możliwości uzyskać takiej temperatury stosujemy grzałkę akwariową z termostatem . Fermentacja trwa ok. 70-80 h , po jej ustaniu jeżeli dysponujemy płaszczem olejowym lub wodnym przelewamy całość do destylatora i gotujemy jak leci, podane proporcje pozwalają na uzyskanie ~3,5l. Spirytusu 95%( z 25 litrów) . (W przypadku gdy nie posiadamy płaszcza olejowego to dochodzi czynność filtrowania zacieru za pomocą worka filtracyjnego - który wyeliminuje możliwość przypalenia gęstego zacieru). Możemy destylat poddać procesowi filtracji przez węgiel aktywny. Po przefiltrowaniu w zależności od potrzeb, albo rozcieńczamy destylowaną wodą do 40% otrzymując rewelacyjną pszeniczną wódkę, lub ponownie destylujemy otrzymując najwyższej klasy spirytus rektyfikowany.

ile bimbru z 100l zacieru