2. Royal Court — the meeting of princesses and knights. 3. Colorful roller-coaster — Birthday frenzy. 4. Small and Large Travels — discovering Europe. 5. In the Hundred Acre Wood — Winnie the Pooh and friends. 6. Sports Birthday. 7. Under the pirate flag. 8. Spiderman. 9. On the Farm. 10. Magic Party — Fun times with hocus-pocus. Aleja na wysokości Hal Mirowskich (2021) Aleja Jana Pawła II – ulica w warszawskich dzielnicach: Wola, Śródmieście i Żoliborz, biegnąca od Alej Jerozolimskich do alei Wojska Polskiego . Jest jedną z głównych arterii Warszawy prowadzących z południa na północ [1] . Dzieciństwo i młodość PRL gry i zabawy gazety: Świerszczyk i Miś muzyka szukano "raz dwa trzy król patrzy" fikołki na trzepaku gra w klasy zabawy rysowane na piasku lub kredą na asfalcie grobiki dla wróbelków gra w dwa ognie gra w korale kapsle Perfekt Republika Lombard Dżem See more of John Paul II Polish School / Polska Szkola im Jana Pawla II on Facebook. Log In. or. Create new account Sąd oczyszcza pedofila z zakonu Jana Pawła II. "Mamy dosyć szczególną sytuację". sąd 27.04.2023, 16:27. Piotr Żytnicki. Rycerze zakonu św. Jana Pawła II składają ślubowanie w kościele w Luboniu. Na zdjęciu pierwszy z lewej - Przemysław Czapracki. (Kadr z nagrania) pedofilia pedofilia w kościele prokuratura sąd. 9.6K views, 280 likes, 90 loves, 15 comments, 23 shares, Facebook Watch Videos from Jan Kanthak: Koncert dla św Jana Pawla 2 w Kosciele swietej Rodziny w 6i5mYEk. Jan Paweł II uchodził za niezwykle wesołego człowieka. Uwielbiał żartować i robić dowcipy. Dobry humor towarzyszył mu nieustannie, będąc swego rodzaju narzędziem, które pozwalało mu przełamywać pierwsze lody i zjednywać sobie ludzi. 10 Zobacz galerię Getty Images Karol Wojtyła uwielbiał rozmawiać z ludźmi, którzy tłumnie przybywali na audiencje i spotkania odbywające się podczas pielgrzymek. Polacy czekali z niecierpliwością na żarty serwowane przez papieża. Każdy z nas zna doskonale jego wypowiedź o kremówkach, która rozbawiła wiernych zebranych w 1999 roku w Wadowicach. A było ich znacznie więcej! Anegdoty pochodzą z książki "Kwiatki Jana Pawła II" Jana Turnaua i Janusza Poniewierskiego, Wydawnictwo Znak, Kraków 2003. (MW) 1/10 Jan Paweł II Pewnego razu zapytano Karola Wojtyłę, czy uchodzi, aby kardynał jeździł na nartach. Wojtyła uśmiechnął się i odparł: - Co nie uchodzi kardynałowi, to źle jeździć na nartach! 2/10 Jan Paweł II Getty Images Wypowiedź jednego człowieka z gwardii watykańskiej. - Ilekroć przechodził obok nas, a my staliśmy wyprostowani jak struny i z poważnymi minami, to pociągał nas za guziki albo za troczki, żeby nas rozśmieszyć... Zawsze mu się udawało. 3/10 Jan Paweł II Getty Images Podczas powitania w Monachium Jan Paweł II spytał licznie zgromadzone dzieci: - Dano wam dziś wolne w szkole? - Tak - wrzasnęła z radością dzieciarnia. - To znaczy - skomentował - że papież powinien częściej tu przyjeżdżać. 4/10 Jan Paweł II Getty Images W czasie jednej z wędrówek po górach biskup Karol Wojtyła spotkał górala, który – widząc wędrowca utrudzonego i zakurzonego – zapytał go, kim jest. – Biskupem! – odpowiedział zziajany Karol – Jak wyście som biskupem, to jo jestem papieżem! – wzruszył ramionami góral. 5/10 Jan Paweł II Getty Images Jeden z watykańskich prałatów chciał się nauczyć polskiego, więc sprowadził sobie nasz elementarz. Nauka była jednak tak pospieszna, że kiedy chciał się nową umiejętnością pochwalić przed Ojcem Świętym, coś mu się pomyliło i zamiast: "Jak się czuje papież", rzekł: "Jak się czuje piesek?". Papież spojrzał na niego zdumiony, po czym odpalił: "Hau, hau". 6/10 Jan Paweł II Getty Images W 1992 roku ojciec Leon Knabit został zaproszony na kolację do Ojca Świętego w pałacu watykańskim. W pewnym momencie Jan Paweł II nieoczekiwanie zapytał: - To ile ojciec ma właściwie lat?. - Sześćdziesiąt trzy - odparł benedyktyn. - O, to w tym wieku ja już byłem papieżem - odrzekł Jan Paweł II. - Wiem o tym. Wiem i bardzo mi wstyd - powiedział ociec Leon i obaj wybuchnęli śmiechem. 7/10 Jan Paweł II Getty Images Po wyborze na papieża, Jan Paweł II mówi do swojego przyjaciela, księdza Dziwisza: - Stasiu Dziwisz... czy ty się nie dziwisz? 8/10 Jan Paweł II Getty Images Kiedy papież przebaczył swojemu zamachowcy - Alemu Agcy - do Andre Frossarda zgłosił się pewien Polak, twierdząc, że wie na pewno, "jacy ludzie włożyli broń w rękę Turka". Frossard rzucił z pośpiechem: - Niech pan tylko tego nie mówi Ojcu Świętemu! Jeszcze każe nam się za nich modlić! 9/10 Jan Paweł II Któregoś razu papież (wtedy jeszcze kardynał) powiedział, że: "40 proc. polskich kardynałów jeździ na nartach". Jeden z księży zauważył: - Ale przecież w Polsce jest tylko dwóch kardynałów. Wojtyła na to: - Tak, tylko że kardynał Wyszyński stanowi 60 proc. 10/10 Jan Paweł II Getty Images Jan Paweł II do odwiedzającego go polskiego księdza: – Poczekaj chwilę na mnie, muszę trochę popapieżyć. Data utworzenia: 25 marca 2015 08:11 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Spływ kajakowy, koniec lat 50. Po powrocie do kraju Wojtyła został skierowany do niewielkiej miejscowości Niegowić. Był wikariuszem w parafii, jednocześnie obronił poszerzoną wersję swojej rozprawy doktorskiej. Po 13 miesiącach kardynał Sapieha przeniósł wikarego do parafii św. Floriana w Krakowie. Wojtyła cieszył się sympatią wiernych, w szczególności młodzieży, dla której prowadził duszpasterstwo. Na przeprowadzane przez niego rekolekcje przychodziły setki osób. Jeździł z młodymi na pielgrzymki, wędrówki górskie i spływy kajakowe. Studenci skupieni wokół księdza, a potem biskupa Wojtyły tworzyli tzw. Środowisko, a do ich duszpasterza przylgnął przydomek „Wujek”. W lipcu 1951 roku zmarł kardynał Adam Sapieha. Administratorem archidiecezji krakowskiej został arcybiskup Eugeniusz Baziak. Udzielił Wojtyle urlopu naukowego na opracowanie rozprawy habilitacyjnej. Wojtyła wyprowadził się wówczas z plebanii i przez następnych siedem lat mieszkał u ks. prof. Ignacego Różyckiego przy ulicy Kanonicznej 19. 12 grudnia 1953 roku praca habilitacyjna Wojtyły zatytułowana „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została jednogłośnie przyjęta przez radę ówczesnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (z którego powstała później, w roku 1981, Papieska Akademia Teologiczna). Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego nie zatwierdziło jednak tytułu naukowego i dopiero 31 października 1957 roku Wojtyła otrzymał tytuł docenta. Rozpoczął pracę w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce Wojtyła zaczął również wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie po dwóch latach objął Katedrę Etyki. Na jego wykłady przychodziło tylu studentów, że niektórzy musieli siadać na podłodze. Owocem pracy naukowej oraz rozmów z młodzieżą była książka „Miłość i odpowiedzialność” poruszająca kwestie teologii ciała. W lipcu 1958 roku nadeszła z Rzymu decyzja Piusa XII dotycząca powołania Wojtyły na biskupa pomocniczego archidiecezji. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego konsekracji 28 lipca 1958 roku przed głównym ołtarzem katedry wawelskiej, dokonali arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła II. Wyniesienie do rangi biskupa pomocniczego pociągało za sobą nowe obowiązki. Walczył o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie, którego władze komunistyczne nie chciały udzielić. Już jako kardynał poświęcił świątynię w 1977 roku. Sobór Watykański II, ważne wydarzenie dla Kościoła powszechnego, rozpoczął się 11 października 1962 roku. Biskup Wojtyła odznaczał się wyjątkową aktywnością w pracach soborowych. Znając doskonale łacinę, zabierał głos i pisał opracowania. Miał znaczący udział w przygotowaniu tekstu Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. 30 grudnia 1963 r. papież Paweł VI poinformował bp. Wojtyłę telefonicznie o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Ingres miał miejsce 8 marca 1964 roku na Wawelu. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu Polski. Obchody Millenium Chrztu Polski, Kraków, Wawel, rok 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zorganizował sprawny system nauczania religii poza szkołą, prowadził spotkania dla par i małżeństw. Z tych spotkań narodził się Instytut Rodziny, który po latach stał się integralną częścią Papieskiej Akademii Teologicznej. W maju 1972 roku metropolita Krakowa zainaugurował obrady Synodu Archidiecezji Krakowskiej, trwające nieprzerwanie do 1979 roku. Jego celem było wprowadzanie na gruncie lokalnym wskazań Soboru Watykańskiego II. Zaproszony do Watykanu na pierwszy Synod Biskupów, który miał się odbyć jesienią 1967 roku, zdecydował się nie wziąć w nim udziału na znak solidarności z prymasem Wyszyńskim, który nie dostał pozwolenia na wyjazd z kraju. W kolejnych synodach Wojtyła brał już udział i był jednym z najbardziej aktywnych uczestników. Jego zaangażowanie nie uszło uwagi papieża Pawła VI. Kardynał Wojtyła wraz z krakowskimi współpracownikami miał znaczący wpływ na treść encykliki „Humanae vitae” Pawła VI dotyczącej miłości i odpowiedzialności. Jako kardynał, Wojtyła kontynuował swoje prace badawcze, czego owocem była książka „Osoba i czyn”, uważana za jedno z głównych dzieł filozoficznych przyszłego papieża. Wojtyła uczestniczył także w pracach kolejnych kongresów teologów polskich oraz w międzynarodowych zjazdach teologicznych. Odbywał podróże do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii i Republiki Federalnej Niemiec. Był członkiem trzech kongregacji kurii i członkiem Synodu Biskupów. Regularnie odwiedzał papieża podczas prywatnych audiencji. W lutym 1976 roku został poproszony o przeprowadzenie rekolekcji dla Kurii Rzymskiej, co było wyjątkowym wyróżnieniem. W maju 1978 roku Karol Wojtyła odwiedził Pawła VI po raz ostatni. 12 sierpnia kardynałowie Wyszyński i Wojtyła przybyli do Rzymu, by uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, a następnie w konklawe, które miało wybrać następcę Pawła VI. 26 sierpnia na nowego papieża wybrany został Albino Luciani, arcybiskup Wenecji. Przyjął on imię: Jan Paweł I. Nie dane mu było jednak długo cieszyć się papieską godnością. Zmarł już 28 września tegoż roku. 4 października odbył się pogrzeb zmarłego papieża, po nim nastąpił okres żałoby oraz kolejne konklawe. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły PONTYFIKAT JANA PAWŁA II Głosowanie przeprowadzone 16 października 1978 roku wskazało na nowego papieża Karola Wojtyłę. O godzinie nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym, wywołując okrzyki radości wiernych, zgromadzonych na placu św. Piotra. Wybór przerwał wielowiekową tradycję powoływania na Tron Piotrowy duchownych włoskich. 22 października odbyła się inauguracja pontyfikatu. W czasie homilii wypowiedział słynne słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”. Pontyfikat Jana Pawła II trwał 26 lat i 5 miesięcy (trzeci pod względem długości w historii). Papież Polak wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie, przyczynił się do obalenia systemu komunistycznego, podróżował z orędziem pokoju po całym świecie, bronił praw rodziny i dzieci nienarodzonych, troszczył się o ubogich, chorych i starszych, zainicjował Światowe Dni Młodzieży, ogłosił nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego, zawierzył cały świat Matce Bożej oraz Bożemu Miłosierdziu, spotykał się z wyznawcami różnych wyznań i religii. Odbył: 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy), odwiedził 129 narodów 146 podróży na terytorium Włoch (poza Rzym i Castel Gandolfo) 748 wizyt w Rzymie i diecezji rzymskiej oraz w Castel Gandolfo Opublikował liczne dokumenty: 14 encyklik 14 adhortacji apostolskich 11 konstytucji apostolskich 45 listów apostolskich 31 Motu Proprio Ponadto w czasie podróży apostolskich miał 3288 zaplanowanych przemówień. Beatyfikował i kanonizował Sługi Boże z całego świata: Liczba beatyfikowanych – 1338; Liczba kanonizowanych – 482 kanonizacji. Zainicjował ważne wydarzenia dla życia Kościoła: Światowe Dni Młodzieży – 19 odbyło się za Jego pontyfikatu, z tego 7 Międzynarodowych. Światowe Dni Modlitw o Pokój – ogłaszał 5-krotnie, pierwszy raz 27 października 1986 r. w Asyżu z udziałem 47 delegacji reprezentujących Kościoły i wspólnoty chrześcijańskie oraz 13 religii niechrześcijańskich. Lata jubileuszowe: Rok Święty Odkupienia (III 1983- IV 1984), Rok Maryjny (VI 1987-VII 1988), Rok Rodziny (1994), Wielki Jubileusz Roku 2000 (poprzedzony trzyletnimi przygotowaniami), Rok Różańca (X 2002 – X 2003), Rok Eucharystii (X 2004 –X 2005) Światowe Spotkania Rodzin– 4 z nich odbyły się za Jego pontyfikatu; pierwsze w 1994 r. (Rok Rodziny) w Rzymie, następnie w Rio de Janeiro (1997), Rzymie (2000) i w Manili na Filipinach (2003). Odbywał spotkania i audiencje z różnymi ludźmi: Oficjalne i nieoficjalne spotkania z głowami państw i premierami – ponad 1600 Liczba audiencji generalnych – 1164, brało w nich udział 17 665 800 ludzi z całego świata Dane ze strony PIELGRZYMKI DO POLSKI i ŚWIATA Jan Paweł II odbył osiem podróży do Ojczyzny. Pierwszy raz do Polski przybył 2 czerwca 1979. Pielgrzymka zbiegła się w czasie z obchodami 900. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Stanisława. Wówczas wypowiedział na placu Zwycięstwa w Warszawie (obecnie plac Piłsudskiego), pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”. Trzecia pielgrzymka do Polski, lotnisko wojskowe w Gdyni Babich Dołach, rok Kolejne dwie pielgrzymki w roku 1983 i 1987 miały miejsce jeszcze w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Przyczyniły się do powstania „Solidarności” i dekonstrukcji ówczesnego systemu. Przesłanie pierwszej pielgrzymki do wolnej Polski w roku 1991 Jan Paweł II oparł na Dekalogu. Napominał rodaków, by dobrze korzystali z odzyskanej wolności. Kolejne wizyty odbywał w latach 1995, 1997, 1999. W czasie ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny w 2002 roku zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu w sanktuarium w Krakowie – Łagiewnikach. W czasie licznych podróży zagranicznych Jan Paweł II często odwiedzał narody, które doświadczyły wojny. Wiele podróży miało charakter ekumeniczny. Dwukrotnie przemawiał w siedzibie ONZ w Nowym Yorku, odwiedził komunistyczną Kubę, a w roku 2000 pielgrzymował do Ziemi Świętej. Wtedy też modlił się pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie. ŚMIERĆ I PROCES KANONIZACYJNY Papież zaczynał pontyfikat w pełni sił. Jego zdrowie nadszarpnął zamach na życie 13 maja 1981 roku – w rocznicę objawień fatimskich. Na placu św. Piotra Mehmet Ali Agca strzelił do papieża z odległości trzech i pół metra. Papież swoje cudowne ocalenie przypisał wstawiennictwu Matki Bożej. Pod koniec lat 90, widać było, że Jan Paweł II cierpi na chorobę Parkinsona, która stopniowo się pogłębiała. Mimo wszystko Jan Paweł II wciąż podróżował i do końca z pełnym zaangażowaniem pełnił swoją posługę. Niedługo przed śmiercią stracił głos i nie mógł przemawiać do wiernych. Zmarł 2 kwietnia 2005 r. o godzinie Świat pogrążył się w żałobie. Pogrzeb Papieża odbył się 8 kwietnia. W uroczystościach pogrzebowych na placu św. Piotra uczestniczyło 300 tysięcy wiernych. Dwa miliardy osób oglądało transmisję z ich przebiegu w telewizji. Trumna z ciałem spoczęła w podziemiach bazyliki św. Piotra. 13 maja 2005 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny Jana Pawła II. W odpowiedzi na wołanie wiernych „Santo subito!”, wznoszone podczas pogrzebu Papieża, nowy papież Benedykt XVI udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania na wszczęcie procesu beatyfikacyjnego. Beatyfikacji dokonał 1 maja 2011 roku papież Benedykt XVI. We Mszy św. na placu św. Piotra uczestniczyło ok. 1,5 mln osób, w tym trzysta tysięcy Polaków. Na datę liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II wybrano dzień 22 października, przypadający w rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu papieża Polaka. Kanonizacji Jana Pawła II dokonał papież Franciszek w niedzielę Bożego Miłosierdzia, 27 kwietnia 2014 r. w Rzymie. Zobacz więcej na multimedianym biogramie Karola Wojtyły opr. BS Dodano: We wtorek 16 lutego Ministerstwo Edukacji i Nauki poinformowało na Twitterze o aktualizacji gry edukacyjnej „Godność, wolność i niepodległość”. Skierowana do uczniów produkcja wzbogaciła się o część dotyczącą dziedzictwa kulturowego papieża Jana Pawła II. Jana Pawła II nigdy za dużo. Z takiego założenia wychodzi w każdym razie resort edukacji, który przygotował kolejną inicjatywę związaną z papieżem Polakiem. Tym razem jest to gra komputerowa, która zdaniem twórców „wychodzi naprzeciw potrzebom młodego pokolenia”. Ci, którzy w ostatnich miesiącach słuchali uważnie wystąpień nowego ministra edukacji Przemysława Czarnka, nie powinni być zaskoczeni. Polityk Prawa i Sprawiedliwości dał się już poznać jako gorący orędownik szerzenia wiedzy o życiu i dokonaniach Karola Wojtyły. Minister wyrażał przekonanie, że Jana Pawła II w polskiej edukacji jest wciąż za mało i pod tym względem krytycznie patrzył na kanon lektur. Czarnek: Młodzież musi poznać dziedzictwo wielkich Polaków – Oczywiście, że analizujemy lektury, które znajdują się w tym kanonie i w sposób ewolucyjny, a nie rewolucyjny, będziemy tak ewentualnie zmieniać ten kanon, by było w nim więcej treści, które pozwolą poznać młodym Polakom skąd są i dlaczego mogą żyć w wolnym kraju. Młodzież musi poznać dziedzictwo wielkich Polaków – mówił na antenie telewizji wPolsce w listopadzie ubiegłego roku szef MEN. Według ministra edukacji narodowej trzeba upowszechniać dziedzictwo Jana Pawła II – „wielkiego etyka i filozofa”. – Usłyszałem więc, że „minister nie zna kanonu lektur, bo przecież jest »Jan Paweł II, Pamięć i Tożsamość«”. Jest, ale tylko we fragmentach i to nieobowiązkowo. Musimy odkrywać nasze człowieczeństwo, ale nie będzie tu decyzji natychmiastowych, które wywracają do góry nogami świat oświaty. To organizm żywy, na którym nie można przeprowadzać eksperymentów. Trzeba stopniowo i konsekwentnie zmieniać tę rzeczywistość. To potrzebne. Widzimy to na przykładzie tej niewielkiej części polskiej młodzieży, która wyszła na ulicę i skandowała hasła, które jeżyły włos na głowie i świadczyły o kompletnych brakach w edukacji i wychowaniu – wyjaśnił. Czarnek o „nasilonej walce z Kościołem” Kilka dni później w wywiadzie dla Onetu minister Czarnek odpowiadał na pytanie dotyczące zjawiska pedofilii wśród duchownych. Według ministra, problem ten jest „bolesny” zarówno w Kościele, jak i w innych środowiskach. – Jest też celowo wykorzystywany do walki z Kościołem, religią, Bogiem czy chrześcijaństwem, bo choć w Kościele występuje w nie większej, a nawet mniejszej skali niż w innych środowiskach, to tylko tu jest tak mocno nagłaśniany – stwierdził. – Walka z Kościołem nasila się zawsze w okolicach świąt religijnych i narodowych. Podjęta dziś próba desakralizacji Jana Pawła II jest obrzydliwa i niezwykle czytelna – dodał. Następnie, powołując się na oświadczenie władz KUL podkreślił, że to Jan Paweł II „jako pierwszy podjął zdecydowaną walkę z brakiem porządku moralnego w sferze seksualności, także w Kościele”. Gra edukacyjna z Janem Pawłem II. Na czym to polega? Drugi moduł gry „Godność, wolność i niepodległość” związany z tematyką dziedzictwa kulturowego Jana Pawła II jest już dostępny na platformie oraz na stronie Ministerstwo edukacji i nauki zachęca nauczycieli, uczniów oraz rodziców do korzystania z tego narzędzia edukacyjnego, które zdaniem twórców „wprowadza w świat wartości wielkiego Polaka”. „Dziedzictwo kulturowe Jana Pawła II” – baza wiedzy o Papieżu Polaku Gra edukacyjna poświęcona Janowi Pawłowi II składa się z 18 misji (zadań dla ucznia), które swoją tematyką nawiązują do biografii Papieża Polaka. Stanowi ona bazę wiedzy na temat życia, działalności i dziedzictwa kulturowego Jana Pawła II. Wykorzystane treści są zgodne z podstawą programową kształcenia ogólnego. To nowatorska propozycja przeznaczona dla uczniów klas I-III i IV-VIII szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych. Materiały dydaktyczne dla nauczycieli Gra jest podzielona na strefę gracza, gdzie można podjąć się realizacji misji, oraz strefę merytoryczną, w której nauczyciele znajdą scenariusze lekcji. Gra może być wykorzystana podczas zajęć poświęconych wartościom i autorytetom, np. w ramach godziny wychowawczej. Gra znajdzie zastosowanie także na lekcjach języka polskiego, wiedzy o społeczeństwie, geografii, biologii czy religii. Ponadto nauczyciele mogą ją wykorzystać w ramach kół zainteresowań, na zajęciach wyrównawczych i zajęciach świetlicowych. Jest pomocą dydaktyczną dostosowaną do wieku i możliwości uczniów i uwzględniającą różne potrzeby edukacyjne. Gry edukacyjne o tematyce patriotycznej „Godność, wolność i niepodległość” oraz „Dziedzictwo kulturowe Jana Pawła II” to gry edukacyjne przygotowane w ramach obchodów stulecia niepodległości Polski. Wprowadzają one dzieci i młodzież w kulturę własnego narodu i promują historię Polski. Wspierają także kształtowanie postaw patriotycznych i obywatelskich. Nowatorska forma zabawy edukacyjnej wychodzi naprzeciw potrzebom młodego pokolenia i pozwala na przekazanie wiedzy w atrakcyjny sposób. Projekt edukacyjny ministerstwa „Godność, wolność, niepodległość” Gra edukacyjna „Godność, wolność i niepodległość” to cześć projektu edukacyjnego Ministra Edukacji Narodowej „Godność, wolność, niepodległość” na lata 2018-2020, który jest realizowany w ramach programu rządowego Niepodległa na lata 2017-2022. Celem projektu było: budowanie wysokiej jakości międzypokoleniowego kapitału ludzkiego przez kształtowanie postaw opartych na wspólnych Polakom wartościach, takich jak: wolność, godność, solidarność i prawa człowieka; popularyzowanie wiedzy o tematyce patriotycznej i kształtowanie poczucia silnej więzi emocjonalnej, społecznej i kulturowej z własnym narodem, z jego historią i tradycją. W związku z 100. rocznicą urodzin Jana Pawła II w uzupełnieniu projektu MEN na 2020 r. w grze edukacyjnej „Godność, wolność i niepodległość” dodano moduł edukacyjny związany z dziedzictwem kulturowym Jana Pawła II. Jak czytamy na stronie resortu, celem tych zmian była popularyzacja i poszerzenie wiedzy o Janie Pawle II, w tym kształtowanie postaw patriotycznych dzieci i młodzieży. twitterCzytaj też:Jan Paweł II i abp. Głódź i Hoser bez honorowych obywatelstw? Rada Warszawy nie poprze wniosku Źródło: Ministerstwo Edukacji i Nauki Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie - (serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości. Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę. Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin Odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno, Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć, Czy będziecie zawsze oddzielać dobro od zła? DZIEDZICTWO JANA PAWŁA II Tomasz Rowinski Dziedzictwo Jana Pawła II to temat bardzo szeroki. Ambicję popularyzatorskiej próby jego podjęcia miał trwający ponad rok projekt Tygodnika Idziemy i Centrum Myśli Jana Pawła II. Dziś formuła ta dobiega końca, udało nam się w jej ramach opublikować kilkadziesiąt artykułów, w którym w sposób przystępny staraliśmy się zaprezentować myśl papieża Jana Pawła II. Były to często spojrzenia na bardzo konkretne papieskie wypowiedzi, dokumenty, czasem wybierane wedle pojawiających się rocznic, czasem wedle wydarzeń medialnych poruszających konkretny temat. Dla tworzących ten projekt było to ważne doświadczenie, głosy jakie otrzymywaliśmy od czytelników (także tych znanych jak ks. prof. Waldemar Chrostowski, czy redaktor Zbigniew Nosowski) potwierdzają także, że nasza inicjatywa znalazła odbiorców. Warto na koniec zastanowić się jakie środki są konieczne dla dalszego zachowywania papieskiego przekazu. Niebezpieczeństwem dla nas jest z pewnością możliwość przeniesienia tego co mówił Jan Paweł II do sztambucha. Jak utrzymać żywotność myśli. Być może jest w pewnym stopniu nieunikniona utrata „tkanki żywej” z jakiej składa się papieska spuścizna. Z drugiej jednak strony istnieje konieczność wydobywania najbardziej wartościowych i wiecznotrwałych elementów dla ich przypominania, ba nawet odświeżania. Historia intelektualna i historia praktyk narodów wskazuje nam, że aktualność pewnych myśli musi być wywalczona, ale także często odnajduje się sama jeśli jakieś jej elementy trwają w tle kulturowym. To trwanie trzeba papieżowi zapewnić. Jakie mamy ku temu możliwości? Popularyzacja. Oczywiście zawsze trzeba unikać banalizacji, jednak konieczne jest istnienie przekazu papieskiego na poziomie massmediów. Przywracanie zainteresowania jego osobą poprzez wydarzenia artystyczne dla szerszej publiczności, ale także dla odbiorców bardziej wymagających i wyrafinowanych. Popularyzacja powinna także polegać na realizacji wydarzeń celowych trafiających do konkretnych grup społecznych, takich jak np politycy. Życie polityczne i społeczne potrzebuje tych treści, ale nie zostanie nimi nasączone jeśli nie znajdą się ludzie, którzy dokonają wyboru papieskich wypowiedzi odnoszących się do danej sprawy. Pozostaje także cała przestrzeń publiczny prezentacji w postaci nowoczesnych wystaw, multimediów. Archiwizacja. Dla zrealizowania powyższych propozycji konieczne jest tworzenie zasobów, porządkowanie bardzo wielorakich aspektów dziedzictwa papieskiego. Nie chodzi tylko o elementy rzeczowe, jak pamiątki, czy pisma, ale także wspomnienia ludzi z otoczenia. Słusznie bowiem się twierdzi, że świadectwo jest często najważniejszym środkiem przekazu, wynikającym z samego wnętrza życia. Działania naukowe. To bardzo ważny element wysiłków, które mają zachowywać, a nawet wzmacniać papieski przekaz. W czasach szybkiej informacji i szybkiej edukacji teksty źródłowe łatwo przepadają na półkach bibliotek, czy to ze względu na ich objętość, czy nieprzystępność języka, która wzmaga się z czasem jaki upływa od momentu ich powstania. Opracowania naukowe, podręczniki są podstawowym źródłem wiedzy dla studentów, a także kadry naukowej. W społeczeństwie ukierunkowanym na wiedzę świat akademicki jest ważnym źródłem dla informacji prasowej, eseju publicystycznego. Te z kolei odgrywają znaczna rolę w kształtowaniu się opinii społecznej i postawach światopoglądowych. Te trzy punkty są konieczne, ale nie są wystarczające dla żywego przekazu wizji papieża. Być może najważniejsze jest by nie zamykać się tylko w kręgu papieskich słów, tekstów, obrazów, ale by stosować pewnego rodzaju mentalne i duchowe podejście do spraw, których papież nie mógł już rozpatrzeć. Przecież takich rzeczywistości będzie coraz więcej. Już w tej chwili problemy bioetyczne zaczynają ewoluować w zupełnie nowych kierunkach, a jednak na poziomie zasad Jan Paweł II pozostaje dla nas pomocny. Potrzeba jednak opracowania tych zasad, a także dostosowania form przekazu. Bardzo łatwo bowiem zamknąć się w obrębie „papologii”, hermetycznego, coraz mniej zrozumiałego języka, który swój sens opierać będzie opierał na autorytecie papieża. Jednak musimy także zdawać sobie sprawę z tego, że osobisty autorytet papieża będzie malał z upływem czasu, więc i wysiłek dla uzasadnienia proponowanych przez niego rozwiązań trzeba będzie zwiększać, głębiej objaśniać. To wszystko przed nami, dlatego koniec współpracy Centrum Myśli Jana Pawła II i Tygodnika Idziemy jest końcem tylko maleńkiego wysiłku, który musi teraz znaleźć inne ukierunkowanie. Każdy musi to uczynić według swoich możliwości. Tomasz Rowiński – historyk idei, pracuje w Centrum Myśli Jana Pawła II, redaktor Christianitas Dodano:

dziecinstwo jana pawla 2